Kitap okumak bana bu kadar huzur verirken bunu neden bu kadar boşladığımı bilmiyorum. Sürekli bir bahane buluyorum kendime okumamak için, aslında tam da bu kitap okumaya karar verdiğim an da oluyor. Birden bişeyler oluyor ve ben kitaptan başka şeylere yöneliyorum. Aslında deli gibi seviyorum kitap okumayı! yoksa kendimimi kandırıyorum ki.?
Kitap okudukça kendimi iyi hissediyorum ve her bir kitap bitirmem de kendimi daha yenilenmiş, huzura ermiş hissediyorum. Galiba bu da birşeyi başarmış olmanın mutluluğu, sonuçta bir kitabı bitiriyorsun..
Hep sevdim kitap okumayı ona ne kadar zaman ayıramasamda..
Bir arkadaşım var üniversiteden onun okurluğuna resmen hayranım. Tüm ders aralarında, boş zamanlarında, yurtta hep kitap okurdu. Ders aralarında herkes kantine koştururken o sınıfta kalırdı çoğu zaman. Kendine kitap okumak için lamba almıştı yurttaki oda arkadaşları rahatsız olmasın diye.. Ve malum İstanbul trafiği insana bayaa zaman kaybettiriyo, oda işten dönüşte akşamları serviste kitap okuyormuş. Oldukça kalın bir kitabı 2 hafta da bitiriyor beni şaşkına ceviriyor :)
Tabi onun kadar kitap kurdu olamam ama bende iyiyim ya :)
Tek sorun tamamen kendimi ona adayamıyorum ve doğrusunu söylemek gerekirse bazen bilgisayarda oyun oynamayı ona yegliyorum ayıp bana dimi.?
Ama inanıyorum bunu da aşıcam kendime zaman ayırıcam ve sürekli kitap okuyacagim,huzura varacağım ve kelime daarcığımı genişleteceğim :)
Mesela şuan iş yerinde vakit buldum ve nescafem eşliğinde kitabımı okudum mutluyum yine olsa yine yaparım pişman değilim :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder