***

Neden özleyeyim ki? Hiç özlemedim.
Çünkü seni bir kalabalıkta değil de, kendi aklımın gürültüsünde kaybettim.
Ve suçu kalabalıklara her atışımda, aslında kendi ait olamayışlarıma öfkelendim.
Yine de değişemedim.

Şimdi neden arayayım ki seni, daha en baştan gizlemişken kendimden, bedenini?
Benim sustuklarımı sen sahiplendin uzunca bir süre içinde. Ve sonra kim bilir nereye sakladın da sesimi, böylesine kayboldum sessizliğimde?
Sana sustuklarımıysa ben çığlık yaptım kendime, belki kendi sesimden sağır olur da kulaklarım, artık aşkı işitemem diye.