Dün sabah aldığımız haberle yıkıldık hepimiz. Daha diğerlerinin acısı geçmeden 24 şehit
daha verdik hainlerin kör kurşunlarına. 24 can 24 hayat 24 umut...
Nasıl bir düşmanlık nasıl bir hainliktir nasıl bir insanlıktır bu anlamıyorum. Kim verecek
bunun hesabını, anaların babaların eşlerin çocukların arkadaşların acısını kim dindiricek
Kuru kuru bi başsağlıgımı avutucak onları.
Evet tepkiliyiz evet ateş düştüğü yeri yakar ama bizde insanız ve canımız yanıyo, nefes almakta zorluk çeker olduk. Haberlerde izliyoruz gazetelerde okuyoruz hikayelerini,ailelerinin durumlarını ve bi okadar da biz acı çekiyoruz.
Ve anlamadığım şeylerden biri de neden hep şehitlerimiz yoksul ailenin çocukları? Şimdiye kadar ezildiler ve şimdi belki de değmeyecek insanlar için canlarından oldular.
Ben hiç villalardan saray gibi evlerde oturan ailelerin evinden çıkan şehit görmedim hee böyle bişey istermiyim tabiki hayır ama ortaya çıkan tablolar düşündürüyo be.
Onların evlatları evlatta diğerlerinin ki ne? Kiminin babası yok ailenin direği olmuş evini geçindirmek için çalışan bi genç, bi diğerinin evinde borcundan dolayı elektrik kesilmiş karanlıkta oturuyolar, bi diğeri çobanlık yapıyodu ailesini geçindirmek için, bi diğeri düğün gününü belirlemiş teskere gününü bekliyordu. 24 yaşamla birlikte daha nice hayatlar karardı. Artık evlerinde kesilen elektriği açsalar bile onların evi aydınlanmıycak...
Allah şehitlerimize rahmet ailelerine ise sabır versin güç versin.
Artık bir çözüm bulunmalı bu umarsızca savaşa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder