Bir Aralık Gecesinde

Merhaba Sevgilim,

Bugün sensiz geçen kaçıncı günüm bilmiyorum, zaten matematikte iyi değilimdir bilirsin, sayamadım günleri.

Bişeyler oluyor sadece, bazen hava aydınlık bazen karanlık, zifiri karanlık oluyor. Gündüz ile geceymiş onlar. Hergün aynı şeyler oluyor meğer günler geçmekteymiş dışarıda.

Ayrı günlerimizi geçtim, ayrı geçen aylarımız olmuş bizim. Düşünebiliyor musun birbirimiz olmadan saniyeler geçmezdi oysa.

Hergün kavuşacağımız anı bekler, ayrılma vakti geldiğinde hüzün çökerdi gözlerimize.

Arkamdan hiç bırakmak istemiyorum seni demiştin,

İNANMIŞIM biliyomusun.

Sanırım gözlerim gözlerinden ayrılmadan geçirdiğimiz günler buna şahitlik etmişti.

Sahi ne güzel günlerdi değil mi onlar, belki hatırlarsın,

Herkesten uzak yeşil, mavi ve BİZ vardık sadece.

Bilmem belki de unutmuşsundur yada unutmak istemişsindir, ne yalan söyleyeyim galiba bende unuttum.

Ama unutmadığım ve asla unutmayacağım bir şey var, oda ne biliyor musun?

Tam karşına bak,

İşte sen beni o dağın eteğinde, yıldızların altında yapayalnız bıraktın.

Güneşsiz ve karanlık. Aydınlığımı aldın ve gittin.

Ben bunu unutmayacağım ve sende asla bir daha geri dönemeyeceksin. 

                                                                 'nerminözata