Bazen bir kişinin seni sevmemesi, seni seven onlarca kişiyi görmene engeldir. Sana verilen değere, senin onun için çabaladiğin gibi başkalarininda senin için çabaladiği aşk zamanlari hep senden uzaktadir, hep kaçirmişsindir.
Ve sen vazgeçmediğin sürece hepte kaçiracaksindir.
Bir var olup bir yok olan bi adamdan aşk beklerken, gözlerinin sana dokunduğu her anı bir aşk kivilcimi olarak alip yerleştirirsen gönlünün en ücra köşesine, işte hep en çok o köşede yenilirsin, gerçekle yüzleşir, seni sevenlere karşi sende zalimleşirsin.
De bir türlü vazgeçemezsin, vazgeçmeyi bilemezsin.
O ana kadar vazgeçtiğin, vazgeçebildiğin bir zamanlar gözünü korkutan seni güçsüz kılan her olayi unutur bu sefer vazgeçmekten çekinir, vazgeçemezsin.
Ürkütür çünkü seni vazgeçmek.
Gözlerinden vazgeçmek, sana dokunan o ufak ellerinden vazgeçmek, sana söylediği sevgi sözcüklerinden vazgeçmek istemezsin.
bi gece içinin ağrisindan uyuyamazken, bi sabah hiç tanimadiğin bi adamla karşilaşmanin ağrisiyla uyanirsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder