İnsan bazen özlüyor, özledikçe susuyor.
Sustukça daha çok özlüyor.
Bazen bir geceyi, bazen sadece maviyi yeşili.
Bazen ümit etmeyi, bazen bir çift gözü.
Özlemek...
Şairinde dediği gibi ne ağırdır, ne azı vardır ne çoğu ağırdır sadece.
Bazen nefes almayı özlersin
Bazen hissizleşmeyi.
Çoğu zaman ise kendin olmayı özlersin.
Yani aslında ben,
Kaybettiklerimin arasında en çok kendimi özlüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder