Kırılacak olsan bile mutlaka sana katacağı bişey vardır sonunda. Özlemişsen söylemelisin de. karşılığında o seni özlememiş olabilir, karşılığında senin özlemen ona bişey hissettirmeyebilir.
Ama en azından ağırlığından kurtulursun. Özlemin ağırlığının üzerine bide söyleyememenin ağırlığı eklenirse özlem yükünden yorulabiliyor insan.
Ne zaman özlemiyle dolsa gönlüm. Söyledim, söyleyebildim.
Şanslıydım.
He öyle zamanlar oldu ki söyleyemedim, ama yazdım. Karşımda o varmış gibi yazdım.
Bak şimdi yine başbaşayım seni özleme eylemiyle.
Hem de elimi uzatsam tutabilecek yakınlıktayken özlemimle başbaşa kaldım.
Bi gülüşünü özledim mesela, bir gülüşe sebep olan mesajını mesela.
Özledim dediğim de hiç bir cevap alamasam da, içimden atabilmenin hafifliğini yaşadım bugün.
Özledim az veya çok veyaa çok çok fazla hiç önemi yok özledim.
Özlemimi dindiremedim seninle, bende yazdım kalemimle.
Ne demişler 'Özlemin azı, çoğu olmaz ağırdır işte.'
Ağır.
buşarkıtamuygun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder