18 Aralık 2012 Salı

n.özata


Sonu olmayan bi karanlığın  içinde sanki hiç batmayan bi güneş misali yaşıyorum
Ne gün ışığının farkındalığı var gözlerimde nede karanlığın koyu dünyası
Bi sevdiğim var aslında, bide sevdiğimi sandığım
Ama hangisi gerçek sevdiğim…
Gün ışığını hazmedemiyorum geceye tutulduğum kadar
Gece olunca hem en güvenilir yerde hissediyorum kendimi
Hemde korkunç bir yalnızlığa mahkum.
Evet bugün gördüğüm sendin…
Hem aşk cümleleri fısıldayan hem kin kusan
Bak şimdi ordasın,
Seni hissedebileceğim kadar uzakta.
Evet şuan nefes alıyorum.
Sabahın ilk saatlerinde tadına varamadığım yaşamın tam ortasında
Durduğum yer en doğru yer ama biraz eksik sanırım
Kimse yok yanımda ama..büyük bi kalabalığın içindeyim
Zira içimde birkaç bağımsız ruh besliyorum
Tam olarak kim olduğuma karar veremediğim için
Hayatı epeyce bi kalabalık yaşıyorum…

'                                                                          NerminÖzata

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder