Sonu olmayan bi
karanlığın içinde sanki hiç batmayan bi
güneş misali yaşıyorum
Ne gün ışığının
farkındalığı var gözlerimde nede karanlığın koyu dünyası
Bi sevdiğim var aslında,
bide sevdiğimi sandığım
Ama hangisi gerçek
sevdiğim…
Gün ışığını hazmedemiyorum
geceye tutulduğum kadar
Gece olunca hem en
güvenilir yerde hissediyorum kendimi
Hemde korkunç bir
yalnızlığa mahkum.
Evet bugün gördüğüm
sendin…
Hem aşk cümleleri
fısıldayan hem kin kusan
Bak şimdi ordasın,
Seni hissedebileceğim
kadar uzakta.
Evet şuan nefes alıyorum.
Sabahın ilk saatlerinde
tadına varamadığım yaşamın tam ortasında
Durduğum yer en doğru yer
ama biraz eksik sanırım
Kimse yok yanımda
ama..büyük bi kalabalığın içindeyim
Zira içimde birkaç
bağımsız ruh besliyorum
Tam olarak kim olduğuma
karar veremediğim için
Hayatı epeyce bi kalabalık
yaşıyorum…
' NerminÖzata
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder